взывать appellare [1] (deos); vocare [1] (deos); imprecari, or, atus sum; introvocare [1]; 
взыскание multa [ae, f] (имущественное); exactio [onis, f]; certatio [onis, f]; inquisitio [onis, f]; disquisitio [onis, f]; accurata et diligens consideratio [onis, f]; compulsio [onis, f];  
* определено учинить взыскание с неплативших подушных денег constitutum est exigere census in capita nondum pensos;  
* когда вы неисправны в вашем деле, он может делать на вас взыскание si in rebus tuis non es diligens, juberis rationem reddere; 
взысканный exactus [a, um]; 
* взысканные с должников деньги pecuniae exactae a debitoribus; nomina exacta a debitoribus; 
взыскательный officiorum molestus exactor; superbus [a, um] (dens; aures, quarum est judicium superbissimum);
* взыскательный начальник praefectus severus;
взыскать, взыскивать quaerere, o, quaesivi (ii), quaesitum; inquirere; requirere; redigere, o [e]gi, actum;  
* взыскать с кого что exigere, cogere, apellare quem de aliqua re;  
* заимодавец взыскал с меня сполна все деньги creditor omnia sua nomina a me exegit;  
* с него взыскали пеню appellatus est de pecunia irrogata;  
* с него взыскиваются недоимки reliqua, residua ab eo exiguntur; appellatur de residuis;  
* у казначея не находится на лицо сто рублей, поэтому решено взыскать их с него custodi aerarii desunt centum rublones [e]t hanc ob causam constitutum est apellare eum de pecunia solvenda;