Русско - латинский словарь - Эп

эпиграмма epigramma [atis, n];
эпидемия pestis [is, f]; tabes [is, f] (orta per Aegyptum); lues [is, f]; epidemia [ae, f];
эпизод narratio [onis, f] interposita, interjecta; digressio [onis, f];
эпилепсия morbus [i, m] comitialis [major; caducus; divinus]; epilepsia [ae, f];
эпилептический cadivus [a, um]; epilepticus [a, um]; lunaticus [a, um];
эпилог epilogus [i, m];
эпиникий epinicium [ii, n];
эпитафия titulus [i, m] (sepulchri); epitaphius [ii, m];
эпитет epitheton [ii, n]; verbum [i, n] ad nomen adjunctum; sequens;
* прилагать к чему-л. божественные эпитеты aliquid deorum vocabulis appellare; 
эпический epicus [a, um]; herous [a, um]; heroicus [a, um];
эпос epos [i, n]; carmen [inis, n] epicum;
эпоха epocha [ae, f]; aetas [atis, f]; aevum [i, n]; saeculum [i, n];
* славнейший полководец своей эпохи clarissimus imperator suae aetatis;