Русско - латинский словарь - Глу

глубина  profunditas [atis, f]; profundum [i, n]; altitudo, inis, f; fastigium [ii, n];  
* глубина мысли sententiae gravitas;  
* в глубине леса silvis sub altis;  
* в глубине души sub pectore;  
* из глубины горла ex penitis faucibus; 
глубинный  imus [a, um]; intimus [a, um]; subterraneus [a, um]; reconditus [a, um] (venae auri argentique; fontes); 
 глубокий profundus [a, um]; altus [a, um] (mare; flumen; vulnus; somnus; eruditio; studia; nox); inanis [e] (vulnus); summus [a, um]; reconditus [a, um] (sententia; litterae; artes); penitus [a, um] (pars domi);  
* глубокий водоем aquarium profundum;  
* глубокое исследование examinatio gravis exquisita;  
* с глубокой древности ab antiquitate remota;  
* глубокой осенью autumno praecipite;  
* глубокая старость summa senectus;  
* глубокая тишина summum silentium; 
глубоко  alte; profunde; penite; 
глубоководный abyssalis [e];
глубокомысленный  altus [a, um] (sententia); 
глубокоуважаемый  clarissimus [a, um]; illustrissimus [a, um]; 
глумиться  oppedere, o, -, - (alicui); subsannare, 1 (aliquem); calcare, 1 (aliquid quasi fastidiendo); 
глупец  stultus [i, m]; stupidus [i, m]; demens, ntis, m; baro, onis, m; baceolus [i, m];  
* наконец-то я, глупец, догадался vix tandem sensi stolidus; 
глупо stolide; stulte; imprudenter;
глупости tricae, arum, fpl (sunt apinae tricaeque; t. merae);
* смотри, не натворил бы он каких глупостей ne quid turbet vide; 
 глупость fatuitas [atis, f]; stultitia [ae, f]; stoliditas [atis, f]; stupiditas [atis, f]; stupor [oris, m];  
* приписывать кому-л. величайшую глупость damnare aliquem summae stultitiae; 
глупый stultus [a, um] (persona; laetitia); stupidus [a, um]; brutus [a, um]; inscitus [a, um] (inscitus atque stultus); gurdus [a, um]; stolidus [a, um]; fatuus [a, um] (puer; sententia); bardus [a, um]; demens, ntis (consilium; actio); ineptus [a, um]; insipiens; laevus [a, um]; morus [a, um];
* глупое времяпрепровождение dies stultus;  
* он совсем не глуп haud stulte sapit; 
глухо  graviter; 
глухой surdus [a, um] (homo; aures; dii in vota surdi; ad aliquid, alicui rei; vox); vastus [a, um] (locus); raucisonus [a, um]; raucus [a, um]; demissus [a, um]; fuscus [a, um]; gravis [e]; incertus [a, um];
глухонемой  mutus et surdus; 
глушь angulus [i, m]; locus  [i, m] desertus, remotus;